جهت دانلود اینجا کلیک کنید
کلمه شبهه در این قاعده به معنای عام به کار رفته است. در قاعده مورد
بحث حکم وجوب دفع مجازات بر نفس طبیعت شبه بار شده است و نظر به صنف
خاص (متهم و قاضی) ندارد و شبه بر هر کدام می توان عارض شود،بنابراین
باید بگویم مجرای قاعده ی درء به مواردی منحصر است که دلیل چندانی بر
حکم اعم از شرعی یا قضایی وجود ندارد و اصل حکم مورد تردید بوده و
مجرای برائت است هنر این قاعده این است که در مواردی که ادله و اصول
اقتضای مجازات دارند جاری شود و مانع اجرای حد گردد ولی به جهت
اصطیادی بودن این قاعده دارای عموم و اطلاق نبوده و باید به قدر متیقن
آن عمل کرد تا باعث سوء استفاده از قاعده نشود.
جهت دانلود اینجا کلیک کنید
جهت دانلود اینجا کلیک کنید