آموزش پيش دبستاني همواره به عنوان يكي از مقاطع آموزشي كشور چين مدنظر قرار داشته است. در نواحي شهري، آموزش پيش دبستاني عمدتاُ در كودكستان ارائه گرديده و مدت زمان سه ، دو يا يك سال به طول مي انجامد گفتني است كه مراكز فوق بصورت تمام وقت، پاره وقت و يا پانسيوني فعاليت مي نمايند. در نواحي روستايي آموزش پيش دبستاني عمدتاً بصورت كلاس هاي نگهداري اطفال و كودكستان هاي فصلي است. در مناطق باستاني، قومي، دور افتاده و فقيرنشين كشور علاوه بر آموزش پيش دبستاني طبيعي و معمول، آموزش غير معمول با اشكال مختلف از قبيل مراكز فعاليتي كودكان، مراكز تفريحي و مراكز آموزشي متحرك «كاروان» فعاليت دارند. در اين مقطع ، كودكان رده سني3 تا 6 سال به كودكستان نزديك خانه خودرفته و درآنجابه تعليم موضوعات اصلي و زبان بومي خود مبادرت مي نمايند. آن ها بازي مي كنند، مي رقصند و آواز مي خوانند. در اين مقطع به كودكان ارزش حقيقت، مهرباني و زيبايي آموخته مي شود در كشورچين آموزش كودكان جدي گرفته مي شود زيرا شخصيت هر فرد طي سال هاي اوليه شكل مي گيرد. طي سالهاي اخير، سياست آموزشي پيش دبستاني با توسعه چشمگيري روبرو بوده است. به نحوي كه مطابق آمار بدست آمده طي سال 1998، كشور چين از بيش 180000 كودكستان با 24000000 دانش آموز برخوردار مي باشد. طبق اين آمار نرخ افرادي كه در دورة يكساله آموزش پيش دبستاني شركت دارند به 70% بالغ مي گردد. طي سالهاي اخير برنامه هاي آموزش پيش دبستاني در شهرهاي بزرگ و متوسط كشور گسترش يافته است. اين در حالي است كه برنامه هاي آموزش پيش دبستاني در نواحي روستايي، دورافتاده و فقيرنشين نيز از رشد چشمگيري برخوردار بوده است به نحوي كه طي سال 1998، از ميان 11 استان جنوب غربي و شمال غربي كشور بالغ بر 9/39 درصد از كودكان نواحي فقيرنشين از برنامه هاي آموزش پيش دبستاني سه ساله دولتي و 7/66 درصد نيز از برنامه هاي يكساله آموزش پيش دبستاني بهره مند گرديده اند. از جمله مهم ترين مزاياي كودكستان ها و مراكز پيش دبستاني كشور چين به تركيب امور مراقبتي و آموزشي كودكان در جهت رشد بدني، اخلاقي، فكري و زيبايي شناسي كودكان در اجزاء موزون و آمادگي آنان جهت بهره برداري از آموزش مدرسه اي ضابطه مند اشاره نمود. فعاليتهاي آموزشي مراكز پيش دبستاني در ساختاري متشكل، هدفمند و چند جانبه از آموزش هدايت كننده به سوي تقويت و توانمندسازي و رشد ذهني كودكان سازمان يافته است. علاوه بر پرداختن به فعاليتهاي تفريحي كودكان كه بخش اصلي فعاليتهاي مراكز پيش دبستاني است، فراهم سازي محيط مناسب جهت ايجاد شرايط و فرصتهايي جهت مواجه واقعي كودك با مسائل و مشكلات زندگي و تقويت درك معاني از اهم اهداف اينگونه مراكز محسوب مي گردد. در جهت ارتقاء كيفيت مديريت مراكز پيش دبستاني، دولت به اتخاذ سري قواعد دسته بندي شده مشتمل بر« نظام مديريتي و نظام كاري كودكستانها» بر پايه اصول علمي مديريتي مبادرت نموده است. دولت چين همچنين به طراحي نظام ها و قوانيني در جهت ارزيابي كيفيت كاري معلمين و برآورد توانايي هاي آنان اقدام نموده است. 

در ساختار نظام آموزشي كشور هند تمركز عمده بر بعد وسيع ارائه خدمات آموزشي و اهميت ساختار، سازماندهي و ارتقاء آن استوار مي باشد. بعلاوه، ساختار سيستم آموزشي كشور هندوستان بر رشد آموزشي مناطق مختلف كشور و برقراري رقابتهاي آموزشي ميان اين مناطق تأكيد دارد. در حال حاضر، تعداد 888 نهاد آموزشي در كشور هندوستان فعاليت دارد كه به ثبت نام از 179 ميليون دانش آموز مبادرت مي نمايند. سيستم آموزش ابتدايي در هندوستان از دومين رتبة جهاني برخوردار است. اين سيستم آموزشي از 4/149 ميليون كودك 6 تا 14 ساله و 9/2 ميليون آموزگار، متشكل مي گردد. لازم به ذكر است كه نرخ مذكور به 82 درصد از كل كودكاني است كه در اين گروه سني قرار دارند مشتمل مي گردد. پس از استقلال هند طي سال 1947 سياستمداران ,مسئولان و صاحب نظران آموزش و پرورش كشور تلاشهاي فراواني در جهت ارائه الگوي مشترك ساختار آموزشي پذيرش كليه ايالت عمل آورند. طي سال 1966 كميسيون آموزش و پرورش هند مبادرت به انتشار ساختار آموزشي طرح سيستم (2+10) نمود. سيستم مذكور پس از بازنگري و جرح و تعديل طي سالهاي 1986 و 1992 به عنوان خط مشي جديد نظام آموزشي ملي به تصويب رسيد در حال حاضر كليه ايالت هاي كشور از آن پيروي مي نمايند. نكته قابل تامل در فرايند تصويب طرح مذكور طول مدت بررسي آن است كه مدت زمان سه دهه از زمان طرح اوليه آن تا جرح و تعديل و تصويب و اجراي فراگير و نهايي آن به طول انجاميد است كه خود نشان دهنده بر طرف نمودن احتمالي نواقص و نارسايي هاي طرح اوليه مي باشد. بر اساس الگوي قيد شده در فوق نظام آموزش پيش دانشگاهي كشور هند خود از دو دوره آموزش ابتدايي و متوسطه متشكل مي گردد. با وجودي كه ساختار آموزشي كشور هند بر (سيستم 2+10) استوار مي باشد. با اين حال در ميان ايالات مختلف در خصوص تعداد مدارس ابتدايي و متوسطه، شرايط سني پذيرش در مدارس متوسط، آزمون هاي عمومي، آموزش هندي و انگليسي، تعداد ساعات و جلسات درسي، مدت تعطيلات، ميزان دستمزدها، آموزش پايه و … تفاوت عمده اي وجود دارد. آموزش در كشور هند، از سن پنج سالگي آغاز شده و از سه مرحله ابتدايي، متوسطه و عالي (دو دوره 5 ساله ابتدايي و متوسطه و يك دوره 2 ساله تكميلي) متشكل مي گردد. در مجموع، دوره تحصيلات ابتدايي و متوسطه 12 سال به طول مي انجامد.

با توسعه مدارس خصوصي افزايش بي عدالتي در برخورداري شهروندان روسي از حق آموزشي عمومي با كيفيت بالا مشهود گرديد. به نحويکه در طراحي سياست آموزشي ملي فدراسيون روسيه طي سال 1998، اين معضل بطور اختصاصي مورد توجه قرار گرفت.در اين اثنا همچنين،افزايش نرخ برنامه هاي آموزش پايه حرفه اي فاقد راندمان بالاي کاري بواسطه حذف شتابزده بيكاري در بازاركار،شكست نظام مديريت قديم آموزش پايه حرفه اي و کاهش نرخ افراد استخدامي ثابت در بازار کار، به بروز تنش اجتماعي در کشور منتهي گرديدكه اول از همه در جامعه معلمين مشهود است.طي سالهاي 1996-1994، افزايش اعتراض معلمين تا سرحد اعتصاب به پيش رفت.بروز چنين حوادثي درزمينه آموزش، با انعكاس گسترده اي در حوزه فعاليتي مجلس دوماي ايالتي مواجه گرديدكه به نوبه خود به اتخاذ سياست « آموزش و پرورش و امنيت ملي» در مي سال 1996 منجر گرديد.متعاقب اتخاذ چنين سياستي، نظام آموزشي روسيه مستقيماً تحت تاثير پايه امنيت ملي قرار گرفته و مشخص گرديد که نقاط ضعف موجود در حوزه آموزش خود عامل اصلي بروز نتيجه غير منطقي وخطاي سياسي دولت است.