نقاشي در آغاز قرن بيستم

ماتيس از رنگ مايه هاي تيره و مضامين ادبي اي كه در آغاز به دست آورده بود ، به آرامي شيوه خود را متحول ساخت. از 1896 رفته رفته به دگا ، تولوز لوترك ، امپرسيونيسم ، باسمه هاي ژاپني و بعد رنوار و سزان روي آورد. در 1899 ، در كارگاه كاريه ، كه با جنبش نمادگرايي پيوستگي داشت ، با آندره دورن آشنا شد. در همان سال به تجربه درباره پيكر نگاري و نقاشي طبيعت بيجان با رنگ آميزي غير توصيفي و برداشت مستقيم از طبيعت پرداخت.

كمي پس از آن نخستين كوششهايش در زمينه پيكره سازي به كار بست و چنان قابليت هايي در اين زمينه بروز داد كه او را يكي از بزرگترين نقاش پيكره سازان قرن بيستم كرد.

در 1901 ، به توسط دورن با موريس دو و لامنك آشنايي يافت و به اين ترتيب حلقه فوو تقريبا كامل شد. از ميان نقاشيهايي كه ماتيس به هنگام هنر آموزي نزد گوستاو مورو در موزه لوور به كپي كردنشان پرداخت ، تصوير طبيعت بيجاني بود اثريان داويدزدوهيم نقاش هلندي قرن هفدهم برداشت ماتيس كپي برداري آزادي بود به مراتب كوچكتر از اصل .

 

 

جهت دانلود اینجا کلیک کنید