زن در فرهنگ غرب

سرّ اين كه جهان غرب در خصوص اين امر نيز فرهنگ منحط غلطى دارد و متأسفانه برخى افراد كه از فرهنگى غنى و قوى اسلام بى‏اطلاعند، گوش به تبليغات سوء آنان مى‏دهند، اين است كه انسان‏شناسى آن‏ها همانند جهان‏بينى آن‏ها است به عبارت ديگر،در انسان‏شناسى آن‏ها فرع بر جهان‏بينى آنان است و جهان‏بينى آن‏ها است در حد «مَا هِيَ إِلاَّ حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا يُهْلِكُنَا الاَّ الدَّهْرُ»(1) است، چون جهاد را در نشئه طبيعت خلاصه مى‏كنند، و از ماوراى طبيعت سهمى ندارند. انسان را نيز در قلمرو طبيعت خلاصه مى‏كنند و صرفا تن‏شناسند، نه انسان‏شناس.
كسى كه به انسان‏شناسى از ديدگاه جهان‏شناسى مادى مى‏نگرد، هرگز در جهان سير عمودى ندارد و نمى‏داند كه مبدأ و متناهى سير زندگى انسان چيست. او براى انسان مقامى برتر از آن چه كه در نشئه طبيعت است قائل نيست و مسائلى از قبيل فرشته، ملك و وحى براى او مفهوم ندارد.»

 

جهت دانلود اینجا کلیک کنید