نقوش گل فرنگ ( گل رز ) و گل سرخ ایرانی در فرش ایرانی
قیمت: ۳۳۰۰۰ریال تعداد صفحات: 33 کد محصول :5689
موضوع :
نقوش گل فرنگ ( گل رز ) و گل سرخ ایرانی در فرش ایرانی
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
تعدادصفحات:33
1نقوش گل فرنگ ( گل رز ) و گل سرخ ایرانی در فرش ایرانی
در مورد چگونگی ورود انواع نقوش گل فرنگ به منسوجات ایران به ویژه
دستبافتهای گره دار ، تاکنون دو ، سه نظر مختلف ارایه شده است که هر
یک در جای خود دارای ارزشهای مطالعاتی خاص خود است . پرویز تناولی در
مورد طرح گلفرنگ می نویسد :
« طرح گلفرنگ از طرح های اصیل و قدیم ایران است که نمونه های آن در
برخی از آثار گذشته از جمله منسوجات و کاشی های قرن یازدهم هجری به
بعد دیده می شود . اما این که این گل ایرانی چگونه نام گلفرنگ گرفته
است نیاز به بررسی و کنکاش بیشتر دارد » .
ظاهراً او علاوه بر آن که کلیه ی گلهای به سبک طبیعی ( اعم از گل رز
یا گل سرخ ) را گلفرنگ می نامد ، قدمتی در حدود 400 سال برای این گروه
از طرحها در آثار ایرانی قابل گردیده است که با توجه به مطالبی که در
پی خواهد آمد ، در مورد اخیر تردیدی در آن نیست . می توان نمونه هایی
از کاربرد گلهایی شبیه به گل فرنگ های امروز – البته با شیوه های
متفاوت – در انواع هنر به ویژه نقاشی دوران صفوی و بعد از آن مشاهده
کرد .
اما به عقیده ی برخی انتقال چنین نقشی بر روی فرشهای گره دار ایران و
پراکندگی آن در بسیاری از نقاط فرشبافی ایران نمی تواند سابقه ای بیش
از 150 سال داشته باشد . چه قدیمی ترین نمونه های فرشهای منقوش با این
طرح به دروان حکومت شاهان قاجار باز می گردد . زیرا اوج تشدید کاربرد
طرحهای گل فرنگ در آثار ایران را می توان از اوایل دوران سلطنت
ناصرالدین شاه قاجار دانست . از این زمان بود که با مسافرتهای مکرر
درباریان و پادشاهان به ویژه به کشورهای فرانسه و انگلیس ، نمونه های
مختلفی از عناصر تزئینی گل فرنگ مآب ( به همراه دیگر عناصر تزیینی غیر
ایرانی ) به ایران راه یافت و شاید اولین حضور فراگیر آنها به همراه
نقوش و عناصر تزیینی هنرهای فرانسوی را بتوان در معماری همان دوران
مشاهده کرد . وجود انواع گچبریهای غیر ایرانی و منطبق با هنرهای
تزیینی اروپایی به ویژه فراسنه و انگلیس در عمارات و بناهای اواخر
دوران قاجار به ویژه سر در ورودی منازل ، پنجره هاو سر ستونها ، اوج
حضور فراگیر طرحهایی از این قبیل در هنرهای ایرانی بوده است . از همین
زمان نیز رواج و نفوذ طرحهای گل فرنگ و دیگر عناصر غیر ایرانی بر روی
دستبافتهای گره دار به گونه ای گسترش یافت که فاصله ی سالهای 1300 تا
1320 اوج کابرد آنها در فرشهای شهری باف ایران به ویژه کرمان بوده است
. در فاصله سالهای مذکور سفارشات فراوان کشورهای اروپایی به ویژه
فرانسه و انگلیس برای قالیهایی با طرح گلهای غیر ایرانی و شبیه به
گلفرنگ که در آن زمان به طرحهای گوبلنی نیز شهرت یافته بود باعث شد تا
تعداد زیادی از طراحان ایران به ویژه در کرمان ، به طراحی آن صادق
نیست . همچنین گل معروف موسی خانی . در مورد طرح گل فرنگ و ریشه ی
اصلی آن پرویز تناولی در کتاب خود با نام تاچه های چهار محال چنین
عقیده ای را نیز بیان می دارد :