خواجه شمسالدین محمد شیرازی متخلص
به حافظ ، غزلسرای بزرگ و از خداوندان شعر و ادب
پارسی است. وی حدود سال ۷۲۶ هجری قمری در شیراز متولد شد. علوم و فنون
را در محفل درس استادان زمان فراگرفت و در علوم ادبی عصر پایهای رفیع
یافت. خاصه در علوم فقهی و الهی تأمل بسیار کرد و قرآن را با چهارده
روایت مختلف از بر داشت. “گوته” دانشمند بزرگ و شاعر و سخنور مشهور
آلمانی دیوان شرقی خود را به نام او و با کسب الهام از افکار وی تدوین
کرد. دیوان اشعار او شامل غزلیات، چند قصیده، چند مثنوی، قطعات و
رباعیات است. وی به سال ۷۹۲ هجری قمری در شیراز درگذشت. آرامگاه او در
حافظیهٔ شیراز زیارتگاه صاحبنظران و عاشقان شعر و ادب پارسی
است.
![](http://www.takbook.com/wp-content/uploads/2016/05/hafez-apk-1.jpg)
درباره