پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، در 165 صفحه، چكيده: عدم موفقيت پروژه ها در يك نرخ هشداردهندهاي قرار دارد. ارزيابيهاي كمي نشانگر اينست كه تقريبا 30% پروژه ها قبل از كامل شدن منتفي مي گردند كه اين امر، اتلاف زمان، هزينه و تلاشهاي صرف شده را در بر خواهد داشت. مابقي پروژه ها نيز معمولا ..
دسته بندی: فنی و مهندسی » صنایعتعداد مشاهده: 936 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.pdf
فرمت فایل اصلی: pdf
تعداد صفحات: 165
حجم فایل:3,094 کیلوبایت
پایان نامه کارشناسی ارشد " استفاده از زنجیره بحرانی در کاهش
زمان و هزینه های پروژه های سازمانهای تحقیقاتی" ، دانشگاه تربیت
مدرس، در 165 صفحه بهمراه کلیه ضمائم مربوطه که برای نخستین بار از
طریق فایلود در اینترنت قرار می گیرد.
چكيده:
عدم موفقيت پروژه ها در يك نرخ هشداردهندهاي قرار دارد. ارزيابيهاي كمي نشانگر اينست كه تقريبا 30% پروژه ها قبل از كامل شدن منتفي مي گردند كه اين امر، اتلاف زمان، هزينه و تلاشهاي صرف شده را در بر خواهد داشت. مابقي پروژه ها نيز معمولا يا در تحويل كامل حوزه كاري اوليه (به لحاظ ابعاد كار و كيفيت آن) شكست مي خورند يا ديرتر تحويل مي شوند و يا بودجه هاي آنا از حد تجاوز مي كند. مطابق تحقيقات صورت گرفته، اكثريت قريب به اتفاق پروژه هاي توسعه در مورداهداف زمان وهزينه با گذشتن 40% تا 200% از حد پيش بيني شده، شكست مي خورند. اين شكستها ميلياردها دلار را در هر سال صرف خود مي كنند، ضمن اينكه در همه فرهنگها و براي هر نوع از پروژه ها اتفاق مي افتند. تلاشها براي بهبود عملكرد پروژه ها، به دليل ساختاري كه برنامه ريزي و مديريت پروژه سنتي ومتداول دارند، كمتر نتيجه داده است. در سالهاي اخير روشي بر مبناي تئوري محدوديتها (TOC) توسط دكتر گلدرات ارائه گرديده است كه در آن سعي شده تا ضمن كوتاه شدن زمان اجراي پروژه، ايمني زمان تحويل آن تامين گردد، برنامه ريزي و كنترل پروژه ساده تر شود، مديريت آن تسهيل گردد، رضايتمندي تيم پروژه بالاتر رود و خروجي پروژه با همان منابع افزايش يابد. اين روش نوين كه در برخي از كشورها كاربرد پيدا كرده و تنها چهار سال از عمر آن مي گذرد، به زنجيره بحراني (Critical Chain) مشهور شده است. بكارگيري موفق اين روش به دليل ويژگيهاي خاص آن نيازمند تغيير در سازمان و اجزاي آن مي باشد. اين تحقيق ضمن ارائه روش مذكور، آن را در مورد يك نمونه عملي بكارگرفته است و با بيان نقاط ضعف و قوت آن در عمل، به نحوه و چگونگي تغييرات رفتاري افراد و سازمان پرداخته است.
چكيده:
عدم موفقيت پروژه ها در يك نرخ هشداردهندهاي قرار دارد. ارزيابيهاي كمي نشانگر اينست كه تقريبا 30% پروژه ها قبل از كامل شدن منتفي مي گردند كه اين امر، اتلاف زمان، هزينه و تلاشهاي صرف شده را در بر خواهد داشت. مابقي پروژه ها نيز معمولا يا در تحويل كامل حوزه كاري اوليه (به لحاظ ابعاد كار و كيفيت آن) شكست مي خورند يا ديرتر تحويل مي شوند و يا بودجه هاي آنا از حد تجاوز مي كند. مطابق تحقيقات صورت گرفته، اكثريت قريب به اتفاق پروژه هاي توسعه در مورداهداف زمان وهزينه با گذشتن 40% تا 200% از حد پيش بيني شده، شكست مي خورند. اين شكستها ميلياردها دلار را در هر سال صرف خود مي كنند، ضمن اينكه در همه فرهنگها و براي هر نوع از پروژه ها اتفاق مي افتند. تلاشها براي بهبود عملكرد پروژه ها، به دليل ساختاري كه برنامه ريزي و مديريت پروژه سنتي ومتداول دارند، كمتر نتيجه داده است. در سالهاي اخير روشي بر مبناي تئوري محدوديتها (TOC) توسط دكتر گلدرات ارائه گرديده است كه در آن سعي شده تا ضمن كوتاه شدن زمان اجراي پروژه، ايمني زمان تحويل آن تامين گردد، برنامه ريزي و كنترل پروژه ساده تر شود، مديريت آن تسهيل گردد، رضايتمندي تيم پروژه بالاتر رود و خروجي پروژه با همان منابع افزايش يابد. اين روش نوين كه در برخي از كشورها كاربرد پيدا كرده و تنها چهار سال از عمر آن مي گذرد، به زنجيره بحراني (Critical Chain) مشهور شده است. بكارگيري موفق اين روش به دليل ويژگيهاي خاص آن نيازمند تغيير در سازمان و اجزاي آن مي باشد. اين تحقيق ضمن ارائه روش مذكور، آن را در مورد يك نمونه عملي بكارگرفته است و با بيان نقاط ضعف و قوت آن در عمل، به نحوه و چگونگي تغييرات رفتاري افراد و سازمان پرداخته است.