چكيده:
كلمه ليزر از حروف اول عبارت Light Amplification by Sitmulated Emission of Radiation تشكيل شده است. امروزه علم استفاده از ليزرهاي كم توان بسيار گسترده شده و به نام ليزر درماني يا Low Level Laser Therapy (LLLT) شناخته مي‌شود.
 تاثير ليزرهاي كم توان،‌ گرمايي و تخريبي نبوده، بلكه به صورت فتوشيميايي است. فوتون وارد بافت شده، در ميتوكندري‌ها و غشاي سلولي جذب شده ، انرژي نوراتي به انرژي شيميايي ( به صورت ATP) تبديل شده و ATP منجر به تحريك و پروليفراسيون سلولي مي‌شود . نفوذ پذيري غشاي سلولي تغيير مي‌كند و منجر به تغييرات فيزيولوژيك مي‌شود . اين تغييرات ماكروفاژها ، فيبروبلاست‌ها ، سلول‌هاي اندوتليال ،ماست‌سل‌ها ،برادي كينين و سرعت هدايت عصبي را تحت تاثير قرار مي‌دهند . در واقع ليزرهاي كم توان اثر تنظيمي بر روي فعل و انفعالات حياتي ( Biomodulatory Effect) دارند ( به همين علت ليزر سرد نيز ناميده مي‌شوند .)‌ با مطالعات و تحقيقاتي كه در سراسر دنيا بر روي ليزر تراپي انجام مي‌شود كاربردهاي درماني اين روش طيف وسيعي از ترميم بافت و التيام زخم تا كاهش درد را در بر مي‌گيرد . اين امر بيانگر اهميت طول موج ، دوز درماني و فركانس هاي انتخاب شده است .
 طول موج‌هاي قرمز ( 700- 600 نانومتر ) و مادون قرمز (700 نانومتر به بالا) نورهاي اصلي در ليزر تراپي هستند . عمق نفوذ اشعه ليزر به بافت براي تحريك فيزيولوژيك سلول‌ها و بافت ، به طور موج اشعه بستگي دارد . تنها 5 درصد شدت نور قرمز ، قابليت نفوذ به بافت زير جلدي داشته و بيشترآن در سطح جذب مي‌شوند. بنابراين از نور قرمز بيشتر در سطح (مانند بيماري‌هاي پوستي و نظير آن ) استفاده مي‌شود . امنا در مورد ليزرهاي مادون قرمز 20 درصد شدت اشعه به بافت زير جلدي مي‌رسد و در نتيجه در درمان مفاصل ، عضلات ، كاهش درد و... كاربرد دارد.

كاربردهاي ليزر درماني:
اشعه ليزر پس از تابش و رسيدن به سطح داخل سلول داراي اثراتي است . از جمله تنظيم و متعادل ساختن:
- متابوليسم سلولي
- توليد كلاژن
- حركت و دگرانولاسيون ماست‌سل‌ها
- حركت و فعاليت ماكروفاژها
- ساخت فيبروبلاست ها (‌از جمله باز جذب فيبرين )
- پروتئين سازي
- توليد ADP-ATP
- تغيير نفوذ پذيري و پتانسيل غشاي سلولي و تحريك پمپ سديم / پتاسيم و در نهايت برداشت بيشتر كلسيم
- وازوديلاتاسيون ( خون غني از اكسيژن )‌
- آنژيوژنز ( بهبود تغذيه بافتي )
- پاسخ‌هاي سيستميك
- افزايش سير كولاسيون اكسيژن و بهبود مصرف گلوكز
- ساخت DNA (‌از طريق تحريك فيتوهماگلوتينين )
- تحريك فاگوسيتوز
- تغيير سطوح مدياتورها ( هيستامين و پروستاگلاندين‌ها ) يا اندروفين ها
- آزاد سازي اندروفين‌ها
- افزايش متابوليسم سراتونين ( در كاهش درد )
- سركوب فعاليت نوسي سپتورها ( Nociceptor)
- با توجه به اثراتي كه در بالا اشاره شد مي‌توان به برخي از كاربردهاي ليزر كم توان در درمان بيماري‌هاي مختلف اشاره كرد:
-التيام زخم ( از جمله زخم‌هاي فشاري و يا عفوني )
- ترميم آسيب‌هاي بافت نرم (‌هماتوم ، ضرب ديدگي‌ها ، درد و... )
- بيما‌ري‌هاي پوستي (‌سوختگي ، خراشيدگي ، اگزما ، آكنه ، هرپس و ... )‌
- كاهش درد (‌حاد و مزمن ) و اثرات ضد التهابي

چكيده:
كلمه ليزر از حروف اول عبارت Light Amplification by Sitmulated Emission of Radiation تشكيل شده است. امروزه علم استفاده از ليزرهاي كم توان بسيار گسترده شده و به نام ليزر درماني يا Low Level Laser Therapy (LLLT) شناخته مي‌شود.
 تاثير ليزرهاي كم توان،‌ گرمايي و تخريبي نبوده، بلكه به صورت فتوشيميايي است. فوتون وارد بافت شده، در ميتوكندري‌ها و غشاي سلولي جذب شده ، انرژي نوراتي به انرژي شيميايي ( به صورت ATP) تبديل شده و ATP منجر به تحريك و پروليفراسيون سلولي مي‌شود . نفوذ پذيري غشاي سلولي تغيير مي‌كند و منجر به تغييرات فيزيولوژيك مي‌شود . اين تغييرات ماكروفاژها ، فيبروبلاست‌ها ، سلول‌هاي اندوتليال ،ماست‌سل‌ها ،برادي كينين و سرعت هدايت عصبي را تحت تاثير قرار مي‌دهند . در واقع ليزرهاي كم توان اثر تنظيمي بر روي فعل و انفعالات حياتي ( Biomodulatory Effect) دارند ( به همين علت ليزر سرد نيز ناميده مي‌شوند .)‌ با مطالعات و تحقيقاتي كه در سراسر دنيا بر روي ليزر تراپي انجام مي‌شود كاربردهاي درماني اين روش طيف وسيعي از ترميم بافت و التيام زخم تا كاهش درد را در بر مي‌گيرد . اين امر بيانگر اهميت طول موج ، دوز درماني و فركانس هاي انتخاب شده است .
 طول موج‌هاي قرمز ( 700- 600 نانومتر ) و مادون قرمز (700 نانومتر به بالا) نورهاي اصلي در ليزر تراپي هستند . عمق نفوذ اشعه ليزر به بافت براي تحريك فيزيولوژيك سلول‌ها و بافت ، به طور موج اشعه بستگي دارد . تنها 5 درصد شدت نور قرمز ، قابليت نفوذ به بافت زير جلدي داشته و بيشترآن در سطح جذب مي‌شوند. بنابراين از نور قرمز بيشتر در سطح (مانند بيماري‌هاي پوستي و نظير آن ) استفاده مي‌شود . امنا در مورد ليزرهاي مادون قرمز 20 درصد شدت اشعه به بافت زير جلدي مي‌رسد و در نتيجه در درمان مفاصل ، عضلات ، كاهش درد و... كاربرد دارد.

كاربردهاي ليزر درماني:
اشعه ليزر پس از تابش و رسيدن به سطح داخل سلول داراي اثراتي است . از جمله تنظيم و متعادل ساختن:
- متابوليسم سلولي
- توليد كلاژن
- حركت و دگرانولاسيون ماست‌سل‌ها
- حركت و فعاليت ماكروفاژها
- ساخت فيبروبلاست ها (‌از جمله باز جذب فيبرين )
- پروتئين سازي
- توليد ADP-ATP
- تغيير نفوذ پذيري و پتانسيل غشاي سلولي و تحريك پمپ سديم / پتاسيم و در نهايت برداشت بيشتر كلسيم
- وازوديلاتاسيون ( خون غني از اكسيژن )‌
- آنژيوژنز ( بهبود تغذيه بافتي )
- پاسخ‌هاي سيستميك
- افزايش سير كولاسيون اكسيژن و بهبود مصرف گلوكز
- ساخت DNA (‌از طريق تحريك فيتوهماگلوتينين )
- تحريك فاگوسيتوز
- تغيير سطوح مدياتورها ( هيستامين و پروستاگلاندين‌ها ) يا اندروفين ها
- آزاد سازي اندروفين‌ها
- افزايش متابوليسم سراتونين ( در كاهش درد )
- سركوب فعاليت نوسي سپتورها ( Nociceptor)
- با توجه به اثراتي كه در بالا اشاره شد مي‌توان به برخي از كاربردهاي ليزر كم توان در درمان بيماري‌هاي مختلف اشاره كرد:
-التيام زخم ( از جمله زخم‌هاي فشاري و يا عفوني )
- ترميم آسيب‌هاي بافت نرم (‌هماتوم ، ضرب ديدگي‌ها ، درد و... )
- بيما‌ري‌هاي پوستي (‌سوختگي ، خراشيدگي ، اگزما ، آكنه ، هرپس و ... )‌
- كاهش درد (‌حاد و مزمن ) و اثرات ضد التهابي