بخشی از متن:

قسمتی از متن:
سرسیلندر یک قطعه ریخته‌گری شده است که معمولا از جنس چدن یا آلیاژهای آهن، مس یا آلومینیم ساخته می‌شود. شکل کلی سرسیلندر متانسب است با شکل سیلندر موتور به نحوی که می‌بایست تمام قسمت‌های آنها بر یکدیگر منطبق باشند. (لازم به ذکر است که موتورهای دو زمانه فاقد سرسیلندر می‌باشند) سرسیلندر می‌بایست با قسمت فوقانی سیلندر و سرسیلندر تطابق کامل داشته باشد تا بتواند از نشست گازهای محبوس در سیلندر یا گاز محترق در اتاقک انفجار جلوگیری کند.

قسمتی از متن:
کلیات‌: با اختراع‌ موتورهای‌ چهار زمانه‌ درون‌ سوز در نیمه‌ دوم‌ قرن‌ ۱۹ و تکمیل‌ آن‌ متناسب‌ باپیشرفت‌های‌ دانش‌ بشری‌ و سرانجام‌ تولید انبوه‌ انواع‌ خودروها در اوایل‌ قرن‌ بیستم‌، موارداستفاده‌ اتومبیل‌ به‌ عنوان‌ وسیله‌ای‌ لوکس‌ و تجملی‌ جهت‌ گشت‌ و گذار آخر هفته‌ و نشان‌ دادن‌برتری‌ و منزلت‌ اجتماعی‌ مالک‌ آن‌ تغییر یافت‌ و به‌ صورت‌ وسیله‌ای‌ ضروری‌ برای‌ رتق‌ و فتق‌مشکلات‌ روزمره‌ زندگی‌ بخصوص‌ در شهرهای‌ رو به‌ گسترش‌ درآمد و گسترش‌ زندگی‌شهرنشینی‌ نیز بر ضرورت‌ تولید بیشتر و متنوع‌تر انواع‌ خودرو تأثیر نهاد.
در ایران‌ نیز متناسب‌ با افزایش‌ ارتباط‌ خارجی‌ و توسعه‌ زندگی‌ شهرنشینی‌، موارد استفاده‌اتومبیل‌ به‌ عنوان‌ یک‌ کالای‌ لوکس‌ و سپس‌ با تأخیر نسبتاً طولانی‌ به‌ عنوان‌ یک‌ کالای‌ ضروری‌مشهود است‌. براساس‌ اطلاعات‌ موجود، مظفرالدین‌ شاه‌ اولین‌ پادشاهی‌ بود که‌ اقدام‌ به‌ خریداتومبیل‌ کرد. او در نخستین‌ سفرش‌ به‌ فرنگ‌، دستور خرید اتومبیل‌ مورد علاقه‌اش‌ را صادرمی‌نماید و سعدالدوله‌ وزیر مختار ایران‌ در بلژیک‌ را مسؤول‌ این‌ امر می‌گرداند. به‌ هر حال‌اتومبیلی‌ با سلیقه‌ شاه‌ ایران‌ خریداری‌ و به‌ همراه‌ راننده‌ بلژیکی‌ که‌ به‌ همین‌ منظور استخدام‌ شده‌بود، از راه‌ دریا ارسال‌ می‌گردد تا قبل‌ از مراجعت‌ شاه‌ به‌ پایتخت‌، او سوار بر این‌ اتومبیل‌ واردتهران‌ شود. هرچند که‌ این‌ اتومبیل‌ اولین‌ خودرو وارد شده‌ به‌ خاک‌ ایران‌ نبود اما تمایل‌ و رغبت‌شاه‌ به‌ اتومبیل‌، موجب‌ ترغیب‌ سایرین‌ به‌ خصوص‌ متمولان‌ و دربار ایران‌ به‌ خرید اتومبیل‌جهت‌ ابراز برتری‌ اجتماعی‌ گردید. عدم‌ وجود راههای‌ مناسب‌ برای‌ تردد خودروها در ایران‌ وحتی‌ در تهران‌، قیمت‌ نسبتاً بالای‌ اتومبیل‌ و آشفتگی‌های‌ مالی‌ و اقتصادی‌ ایران‌ آن‌ روز، از جمله‌موانع‌ عمده‌ ورود خودرو به‌ میزان‌ زیاد در عهد قاجاریه‌ بود. واردات‌ خودرو به‌ ایران‌ پس‌ از سال‌۱۳۰۰ با توجه‌ به‌ افزایش‌ ارتباط‌ بین‌المللی‌ و بهبود راههای‌ مواصلاتی‌ تا حدودی‌ رشد یافت‌ امّا رشد بیشتر روند واردات‌ خودرو مربوط‌ به‌ سالیان‌ پس‌ از جنگ‌ جهانی‌ دوم‌ بود، به‌ طوری‌ که‌براساس‌ آمار و ارقام‌ موجود واردات‌ خودرو به‌ ایران‌ طی‌ سال‌ ۱۳۳۴ بالغ‌ بر ده‌ هزار دستگاه‌خودرو با ارزش‌ دو میلیارد و دویست‌ و پنج‌ میلیون‌ ریال‌ بوده‌ است‌.