چكيده: تغيير و تحولات دنياي پرشتاب كنوني در عرصههاي علمي و فني و چالشهاي پي در پي نظامهاي اقتصادي- اجتماعي، كاهش ذخاير زيرزميني و افزايش فقر و بيكاري، موجبات توجه عميقتر سياستگذاران و انديشمندان به مفهوم كارآفريني را فراهم نمود تا آنجا كه آخرين الگوي توسعه را توسعه مبتني بر كارآفريني قلمداد ...
دسته بندی: علوم انسانی » روانشناسی و علوم تربیتیتعداد مشاهده: 730 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.doc
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 77
حجم فایل:563 کیلوبایت
چكيده:
تغيير و تحولات دنياي پرشتاب كنوني در عرصههاي علمي و فني و چالشهاي پي در پي نظامهاي اقتصادي- اجتماعي، كاهش ذخاير زيرزميني و افزايش فقر و بيكاري، موجبات توجه عميقتر سياستگذاران و انديشمندان به مفهوم كارآفريني را فراهم نمود تا آنجا كه آخرين الگوي توسعه را توسعه مبتني بر كارآفريني قلمداد كردهاند.
كارآفريني فرايند ابتكار و نوآوري و ايجاد كسب و كارهاي جديد در شرايط مخاطرهآميز از طريق كشف فرصتها و بهرهگيري از منابع ميباشد. كارآفريني تبديل ايده نو به محصول يا خدمات است كه از نتايج آن ميتوان به افزايش بهرهوري، ايجاد ثروت و اشتغالزايي اشاره نمود.
دخالت عوامل متعدد سياسي- اقتصادي و اجتماعي- فرهنگي در فرايند كارآفريني و ويژگيهاي شخصيتي خاص كارآفرينان از جمله موضوعاتي است كه توجه بسياري از محققان را به خود جلب كرده است. نوآوري و خلاقيت، اعتماد به نفس، منبع كنترل دروني، ريسكپذيري، استقلال طلبي و انگيزه پيشرفت، از مهمترين ويژگيهاي كارآفرينان است. بهويژه مك كله لند ( 1961 ) بر ارتباط انگيزه پيشرفت، كارآفريني و توسعه تأكيد فراوان دارد. در اين راستا پژوهش حاضر به بررسي مقايسهاي سطح انگيزه پيشرفت در سه گروه كارآفرينان فردي، كارآفرينان سازماني و غير كارآفرينان پرداخته است. به همين منظور 150 تن از مديران عامل شركتهاي صنعتي شهر تهران ( در هر گروه، 50 نفر ) به صورت تصادفي انتخاب شده و به پرسشنامه انگيزه پيشرفت باهارگاوا ( 1994) پاسخ دادند.
تغيير و تحولات دنياي پرشتاب كنوني در عرصههاي علمي و فني و چالشهاي پي در پي نظامهاي اقتصادي- اجتماعي، كاهش ذخاير زيرزميني و افزايش فقر و بيكاري، موجبات توجه عميقتر سياستگذاران و انديشمندان به مفهوم كارآفريني را فراهم نمود تا آنجا كه آخرين الگوي توسعه را توسعه مبتني بر كارآفريني قلمداد كردهاند.
كارآفريني فرايند ابتكار و نوآوري و ايجاد كسب و كارهاي جديد در شرايط مخاطرهآميز از طريق كشف فرصتها و بهرهگيري از منابع ميباشد. كارآفريني تبديل ايده نو به محصول يا خدمات است كه از نتايج آن ميتوان به افزايش بهرهوري، ايجاد ثروت و اشتغالزايي اشاره نمود.
دخالت عوامل متعدد سياسي- اقتصادي و اجتماعي- فرهنگي در فرايند كارآفريني و ويژگيهاي شخصيتي خاص كارآفرينان از جمله موضوعاتي است كه توجه بسياري از محققان را به خود جلب كرده است. نوآوري و خلاقيت، اعتماد به نفس، منبع كنترل دروني، ريسكپذيري، استقلال طلبي و انگيزه پيشرفت، از مهمترين ويژگيهاي كارآفرينان است. بهويژه مك كله لند ( 1961 ) بر ارتباط انگيزه پيشرفت، كارآفريني و توسعه تأكيد فراوان دارد. در اين راستا پژوهش حاضر به بررسي مقايسهاي سطح انگيزه پيشرفت در سه گروه كارآفرينان فردي، كارآفرينان سازماني و غير كارآفرينان پرداخته است. به همين منظور 150 تن از مديران عامل شركتهاي صنعتي شهر تهران ( در هر گروه، 50 نفر ) به صورت تصادفي انتخاب شده و به پرسشنامه انگيزه پيشرفت باهارگاوا ( 1994) پاسخ دادند.