تحقیق بهائیت در ایران

بخشی از متن: تاریخ چند ساله اخیر ایران، مملو از جنبش های سیاسی است که بر اساس ایدئولوژی مذهب شیعه حوادث اجتماعی مختلفی را رقم زده اند. گر چه هر یک از این جنبش ها در ایران دارای زمینه های خاصی بوده اند، ولی تقریباً تمامی آن ها یک نقطه مشترک داشته اند و آن نقطه مشترک همان اتکای مردم به مذهب و علمای ..

دسته بندی: علوم انسانی » معارف اسلامی

تعداد مشاهده: 497 مشاهده

فرمت فایل دانلودی:.docx

فرمت فایل اصلی: docx

تعداد صفحات: 36

حجم فایل:49 کیلوبایت

بخشی از متن:
تاریخ چند ساله اخیر ایران، مملو از جنبش های سیاسی است که بر اساس ایدئولوژی مذهب شیعه حوادث اجتماعی مختلفی را رقم زده اند. گر چه هر یک از این جنبش ها در ایران دارای زمینه های خاصی بوده اند، ولی تقریباً تمامی آن ها یک نقطه مشترک داشته اند و آن نقطه مشترک همان اتکای مردم به مذهب و علمای مذهبی بوده است، و مردم مذهب را به عنوان تکیه گاه خود در برابر هر مشکلی انتخاب می کرده اند.
استعمارگران با تجربه ای که از جنبش های ضد استعماری در ایران به دست آوردند، بر آن شدند تا پایه های اعتمادی مذهب را مورد تردید و تزلزل قرار دهند از این رو در ایران مرامی را بدعت گذاشتند که بعدها به نام بهائیت مشهور گشت.
بهائی گری به عنوان یک جنبش اجتماعی در قرن سیزده هجری (نوزدهم میلادی) در ایران پا به عرصه ی وجود گذاشت و به عنوان حرکتی علیه سنت های دینی و اجتماعی حاکم بر جامعه به حیات خویش ادامه داده. از نظر اجتماعی، بروز این جنبش در ایران زمانی بود که پس از جنگ های ایران و روس به علت افزایش تماس با فرهنگ اروپایی، نوگرایی افکار بسیاری از متفکران و نیز عوام را به خود مشغول کرده بود و در نتیجه ی مخالفت با سنت های غلطی نظیر استبداد شاهان ، زمینه برای ظهور حرکت های اجتماعی فراهم شده بود. در این فضا برخی به فکر تغییر فرهنگ ملی حاکم و ایجاد نوآوری های مذهبی افتادند. در نتیجه ی این طرز تفکر بود که فرقه هایی چون شیخیه و بهائیه در کنار مکاتب سکولار در ایران ظاهر شدند و همواره در مقابل حرکت های احیاگر سنت های ملی- دینی ایستادند و حرکت های سنت شکن را تأیید کردند.