در مهد کودک برای رسیدن به هدفهای آموزشی و پرورشی و همچنین پرستاری کودکان در مراکز آموزش قبل از دبستان نیاز به برنامه می باشد که مدیران موسسان مذکور در دو حیطه دراز مدت و کوتاه مدت این کار برنامه ریزی را انجام می دهند.

الف) برنامه ریزی دراز مدت: ممکن است در مهد کودک هدفهای دراز مدت در نظر گرفت که مجموف هدفها بتواند راهنمای فعالیتهای آموزشی پرورشی باشد و مربیان در پایان برنامه دراز مدت بتوانند موفقیتهای برنامه را ارزیابی کنند و این مدت ممکن است تا پنج سال نیز برسد ولی کمتر اتفاق می افتد که کودکی در این مدت طولانی در مهد کودک توقف داشته باشد تا بتوان کل برنامه را دربازه او اجرا کرد و نتیجه را بررسی نمود بنابراین ترجیحاً برنامه های دراز مدت تا یک سال قابل قبول می باشد.

در سال 1298 مسيونر هاي مذهبي و اقليت هاي ديني به احداث كودكستان ها و مراكز آموزش پيش دبستاني در تهران مبادرت نمودند. در همان اثنا زنده ياد جبار باغچه‏ بان در سال 1303 به احداث باغچه اطفال در شهرستان تبريز مبادرت نموده و چند سال بعد در سال 1307 كودكستان ديگري در شهرستان شيراز داير نمود. گفتني است كه در آن اثنا تنها از كودكان خانواده هاي مرفه و كارمندان عالي رتبه ادارات در اين مراكز ثبت نام به عمل مي آمد. استقبال اين خانواده ها از عملكرد مراكز آموزش پيش دبستان (كودكستان ها) سبب گرديدكه طي مدت زمان كوتاهي در تهران و چندين شهر بزرگ ديگر كشور، كودكستان هايي توسط بخش خصوصي داير گردد. از جمله مهمترين برنامه هاي اين مراكز مي توان به بازي هاي مرسوم ، آموزش مقدماتي خواندن و نوشتن ، نقاشي و بازي با عروسك و اشكال هندسي اشاره نمود.در سال 1303 شوراي عالي فرهنگ ،به تصويب انحصاري آيين نامه احداث مراكز آموزش پيش دبستاني در شهرستان تهران و درسال 1304به تصويب اين آيين نامه براي ساير شهرهاي كشور مبادرت نمود.نخستين امتياز تاسيس كودكستان توسط وزارت معارف و اوقاف و صنايع مستظرفه در سال 1310 صادر گرديد.از اين روي سال1310 آغاز فصل جديدي در تاريخ آموزش پيش دبستاني ايران محسوب مي گردد.نخستين آيين نامه ويژه كودكستانها و مراكز آموزش پيش دبستاني درسال 1312 به تصويب شوراي عالي فرهنگ رسيد. در ماده اول اين آيين نامه ، سن كودكان جهت پذيرش در كودكستانها 4 تا 7 سال قيد شده بود.