پایان نامه بررسی میزان جیوه در ماهیهای مصرفی

جیوه از دسته عناصر پوسته زمین است که پس از فرایند متیلاسیون توسط میکروارگانیسمهای بی هوازی موجود در کف دریا،به متیل مرکوری تبدیل و در پیکره آبزیان تجمع می یابد. مصرف اینگونه آبزیان آلوده توسط انسان میتواند عامل بروز بسیاری از ناهنجاریها بویژه آسیب های عصبی گردد. در این مطالعه غلظت جیوه در 90 نمونه ماهی (از 10 گونه) و 18 نمونه کنسرو تن ماهی مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از جمع آوری، هضم و آماده سازی نمونه ها غلظت این آلاینده توسط دستگاه جذب اتمی (سیستم تولید هیدرید) اندازه گیری شد و نتایج بر حسب میکرو گرم در هر گرم وزن ماهی گزارش گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، 52% از کل نمونه های مورد بررسی، دارای غلظتی بالاتر از استاندارد ارائه شده از سوی WHO/FAO بودند. در این میان ماهی فیله کولی صید شده از دریای جنوب با میانگین غلظت g g-1µ 23/1+04/2 بیشترین و ماهی کپور و آزاد صید شده از دریای شمال به ترتیب با میانگین غلظت

g g-1µ 24/0+24/0 و  g g-1µ 08/0+25/0 کمترین مقادیر جیوه را دارا بودند. همچنین بجز 4 نمونه،غلظت جیوه در تمام نمونه های تن مورد بررسی پایین تر از حد مجاز اعلام شده از سوی WHO/FAO بود. با توجه به اهمیت سمیت این آلاینده در اقشار مختلف جامعه بویژه زنان باردار و شیرده و همچنین کودکان زیر 10 سال و نظر به آلودگی بالای ماهیان صید شده بویژه در دریای جنوب، تحقیقات تکمیلی در خصوص علل و آثار بجای مانده از این آلاینده در این مناطق توصیه می شود.