بخشی از پیشگفتار: تورم يعني افزايش عمومي قيمت ها. هرگاه ميانگين (وزني) قيمت كالاها و خدمات مصرفي بين پارسال و امسال مثلا 17 درصد افزايش يافته باشد، مي گوييم طي سال گذشته 17درصد تورم داشته ايم. ركود اقتصادي يعني پديد آمدن شرايطي كه در آن نرخ رشد توليد داخلي كند و كاهنده است، كارخانه ها با ظرفيت ...
دسته بندی: علوم انسانی » اقتصادتعداد مشاهده: 1729 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.docx
فرمت فایل اصلی: docx
تعداد صفحات: 56
حجم فایل:360 کیلوبایت
تورم يعني افزايش عمومي قيمت ها. هرگاه ميانگين (وزني) قيمت كالاها و خدمات مصرفي بين پارسال و امسال مثلا 17 درصد افزايش يافته باشد، مي گوييم طي سال گذشته 17درصد تورم داشته ايم.
ركود اقتصادي يعني پديد آمدن شرايطي كه در آن نرخ رشد توليد داخلي كند و كاهنده است، كارخانه ها با ظرفيت اضافي و بدون استفاده دست به گريبانند، نرخ بيكاري بالا است و به زبان ساده تر، بازارها كسادند.
وجود هم زمان اين دو «بيماري»، شرايط دشوار و پيچيده اي پديد مي آورد كه «ركود تورمي» ناميده مي شود و درمانساده اي هم ندارد، ضمن آن كه در بهترين حالت و با خردمندانه ترين سياست ها، طول دوره درمان آن چندان كوتاهنيست.
تا قبل از دهه 1970 ميلادي، اقتصادهاي سرمايه داري در هر زمان، معمولا فقط با يكي از دو نوع بيماري پيش گفتهمواجه مي شدند. يعني يا با ركود اقتصادي با مشخصاتي كه ذكر شد، دست به گريبان بودند يا گرفتار امواج تورميمي شدند. دوره هاي تورمي (كه در كشورهاي پيشرفته معمولا خفيف بودند) نوعا با افزايش توليد داخلي، كاهش نرخبيكاري و استفاده بالا از ظرفيت توليد همراه بودند، هرچند كه به تدريج و با شتاب گرفتن نرخ تورم، آثار مثبت آنهاتخفيف و پي آمد هاي مخرب آنها تشديد مي شد. در مقابل، دوره هاي ركود كاهش نرخ رشد سرمايه گذاري و توليد، تنزل ياثبات قيمت ها و كسادي بازار را به همراه مي آوردند (. در اينجا دوره هاي تورم لجام گسيخته و ويرانگر مدنظر نيستند.