مقدمه: كاهش درآمدهاي حاصل از صدور نفت و نوسانات شديد آن ،افزايش جمعيت كشور،كاهش قدرت خريد درآمدهاي نفتي در نتيجه بر هم خوردن رابطه مبادله به نفع كشورهاي صنعتي و پيشرفته در راه تجارت با كشورهاي جهان سوم و از همه مهمتر پايان پذير بودن منابع طبيعي و از جمله نفت،بايد زنگ خطر را براي ما و خصوصاً براي ...
دسته بندی: فنی و مهندسی » صنایع غذاییتعداد مشاهده: 681 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.rar
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 64
حجم فایل:70 کیلوبایت
مقدمه:
كاهش درآمدهاي حاصل از صدور نفت و نوسانات شديد آن، افزايش جمعيت كشور،كاهش قدرت خريد درآمدهاي نفتي در نتيجه بر هم خوردن رابطه مبادله به نفع كشورهاي صنعتي و پيشرفته در راه تجارت با كشورهاي جهان سوم و از همه مهمتر پايان پذير بودن منابع طبيعي و از جمله نفت،بايد زنگ خطر را براي ما و خصوصاً براي برنامه ريزان و سياست گذاران اقتصادي كشور به صدا در آورده و ما را به اين باور رسانده باشد كه توسعه صادرات غير نفتي و رهايي يافتن از اقتصاد تك محصولي متكي به درآمدهاي نفتي ،ضرورتي اجتناب ناپذير است.
امروزه توسعه صادرات غير نفتي تنها به افزايش در آمدهاي ارزي از طريق صدور انواع كالاهاي ساخته شده و خدمات محدود نمي شود بلكه توسعه صادرات نقش مهمتري را به عنوان يك استراتژي رشد و توسعه اقتصادي بر عهده دارد.در اجراي استراتژي توسعه صادرات بخش هاي مختلف اقتصادي شامل:صنعت،معدن،خدمات،بهداشت،كشاورزي و غيره مورد توجه قرار مي گيرد.
با توجه به اين نكته كه كشورمان به دليل شرايط خاص اقليمي و جغرافيايي جزو معدود كشورهاي دنيا است كه قابليت هاي بالايي در توليد محصولات كشاورزي داراست و از نظر تنوع توليدات در بخش باغداري و محصولات باغي سومين كشور دنيا پس از كشورهاي چين(تركيه و آمريكا)مي باشد.مي توان بعنوان بخشي از استراتژي توسعه صادرات كشور به بخش كشاورزي و باغداري معطوف شد و با توليد انواع محصولات كشاورزي و باغي علاوه بر تأمين نيازهاي داخلي،به صدور اين محصولات و در آمدهاي ارزي حاصل از آن چشم داشت.
كاهش درآمدهاي حاصل از صدور نفت و نوسانات شديد آن، افزايش جمعيت كشور،كاهش قدرت خريد درآمدهاي نفتي در نتيجه بر هم خوردن رابطه مبادله به نفع كشورهاي صنعتي و پيشرفته در راه تجارت با كشورهاي جهان سوم و از همه مهمتر پايان پذير بودن منابع طبيعي و از جمله نفت،بايد زنگ خطر را براي ما و خصوصاً براي برنامه ريزان و سياست گذاران اقتصادي كشور به صدا در آورده و ما را به اين باور رسانده باشد كه توسعه صادرات غير نفتي و رهايي يافتن از اقتصاد تك محصولي متكي به درآمدهاي نفتي ،ضرورتي اجتناب ناپذير است.
امروزه توسعه صادرات غير نفتي تنها به افزايش در آمدهاي ارزي از طريق صدور انواع كالاهاي ساخته شده و خدمات محدود نمي شود بلكه توسعه صادرات نقش مهمتري را به عنوان يك استراتژي رشد و توسعه اقتصادي بر عهده دارد.در اجراي استراتژي توسعه صادرات بخش هاي مختلف اقتصادي شامل:صنعت،معدن،خدمات،بهداشت،كشاورزي و غيره مورد توجه قرار مي گيرد.
با توجه به اين نكته كه كشورمان به دليل شرايط خاص اقليمي و جغرافيايي جزو معدود كشورهاي دنيا است كه قابليت هاي بالايي در توليد محصولات كشاورزي داراست و از نظر تنوع توليدات در بخش باغداري و محصولات باغي سومين كشور دنيا پس از كشورهاي چين(تركيه و آمريكا)مي باشد.مي توان بعنوان بخشي از استراتژي توسعه صادرات كشور به بخش كشاورزي و باغداري معطوف شد و با توليد انواع محصولات كشاورزي و باغي علاوه بر تأمين نيازهاي داخلي،به صدور اين محصولات و در آمدهاي ارزي حاصل از آن چشم داشت.