چکیده: در اين تحقيق تاثير دماي بارريزي، دماي قالب و اعمال فشار بر ريز ساختار يك قطعه ريختگي با شكلي مشابه پيستون از جنس آلياژ LM13 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ساختار نمونه هاي ريخته گري كوبشس بسيار يكنواخت تر و با تخلخل كمتر از نمونه هاي ثقلي مي باشد. ميزان فواصل بين بازوهاي دندريتي و...
دسته بندی: فنی و مهندسی » مواد و متالوژیتعداد مشاهده: 620 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.zip
فرمت فایل اصلی: pdf
تعداد صفحات: 10
حجم فایل:4,223 کیلوبایت
در اين تحقيق تاثير دماي بارريزي، دماي قالب و اعمال فشار بر ريز ساختار يك قطعه ريختگي با شكلي مشابه پيستون از جنس آلياژ LM13 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ساختار نمونه هاي ريخته گري كوبشس بسيار يكنواخت تر و با تخلخل كمتر از نمونه هاي ثقلي مي باشد. ميزان فواصل بين بازوهاي دندريتي و نسبت طول و عرض تيغه هاي سيليسيم يوتكتيك در نمونه هاي ريخته گري كوبشي به ترتيب حدود 30% و 43% كمتر از نمونه هاي ريخته گري ثقلي است. در نمونه هاي ريخته گري كوبشي با افزايش دماي بار ريزي از 630 درجه سانتي گراد به 830 درجه سانتي گراد، فاصله متوسط بين بازوهاي دندريتي از حدود 14 ميكرون به 22 ميكرون و متوسط نسبت طول و عرض تيغه هاي سيليسيم يوتكتيك از حدود 1/3 به حدود 1/85 افزايش مي يابد. همچنين با افزايش دماي قالب از 150 تا 300 درجه سانتيگراد فواصل بين بازوهاي دندريتي و نسبت طول به عرض تيغه هاي سيليسيم يوتكتيك افزايش مي يابد كه شدت اين افزايش براي نمونه هاي ثقلي بيشتر است.