پایان نامه فورجینگ دورانی

چکیده: روش آهنگری یکی از کهن ترین روش های فرم دهی فلزات می باشد که در دوران گذشته فلز مورد نظرشان را تا حد لازم گداخته و سرخ می کردند و بعد با یک انبر آن را بر روی سندان نگه می داشتند و چکش کاری می کردند تا شکل موردنظر را پیدا کند و گاهی فلز گداخته را با چکش خواری در داخل یک قالب شکل می دادند و ...

دسته بندی: فنی و مهندسی » مکانیک

تعداد مشاهده: 849 مشاهده

فرمت فایل دانلودی:.zip

فرمت فایل اصلی: docx

تعداد صفحات: 70

حجم فایل:12,602 کیلوبایت

چکیده:
روش آهنگری یکی از کهن ترین روش های  فرم دهی فلزات می باشد که در دوران گذشته فلز مورد نظرشان را تا حد لازم گداخته و سرخ می کردند و بعد با یک انبر آن را بر روی سندان نگه می داشتند و چکش کاری می کردند تا شکل موردنظر را پیدا کند و گاهی فلز گداخته را با چکش خواری در داخل یک قالب شکل می دادند و فلز  گداخته شکل قالب را به  خود می گرفت.
پروسه ی آهنگری نوین نیز بر همین اساس استوار  شده است .  در روش  فورج ، قطعه ی اولیه که لقمه نامیده می شود در میان دو نیمه ی قالب قرار می گیرد و نیرویی زیاد به صورت آرام و گاهی ضربه ای به آن وارد می شود. به این ترتیب قطعه گداخته در محیط قالب، شکل و فرم داخل قالب را به خود می گیرد و فلز اضافی به حفره ی فلاش وارد می شود که بعداً از قطعه جدا می شود و دور ریز قطعه ی فورج شده محسوب می گردد.
در فورج  چرخشی  محور  قالب بالایی در یک زاویه کمی نسبت به محور قالب پایین انحراف دارد که باعث می شود  نیروی فورج فقط به سطح کوچکی از قطعه کار وارد شود . وقتی که یک قالب نسبت به دیگری می چرخد سطح تماس بین قالب و قطعه کار که به آن اصطلاحاً رد پا ( اثر قالب) گویند به صورت پیوسته  داخل قطعه کار توسعه پیدا می کند و تدریجاً تغییر شکل صورت می گیرد تا زمانی که شکل نهایی تشکیل یابد.
زاویه انحراف بین دو قالب نقش بسیار مهمی در اندازه نیرویی که به قالب وارد می شود دارد . زاویه انحراف بیشتر باعث رد پای کوچکتر و اندازه نیروی کمتر برای کامل کردن همان مقدار تغییر شکل در مقایسه با سطح تماس بیشتر می شود . این زاویه انحراف معمولاً حدود 2-1 درجه است.