JIT مخفف Just In Time در آغاز به عنوان روشی برای کاهش سطوح موجودی انبار های ژاپنی مطرح بود. امروزه Just In Time به یک فلسفه مدیریتی شامل مجموعه ای ازعلوم و دراختیار گرفتن یک سری جامع از اصول و تکنیک های تولید گسترش یافته است. تولید به موقع درصورتی که به شکل مناسب دریک سازمان به کار گرفته شود ظرفیت تقویت مزیت رقابتی سازمان را در بازار به شکل اساسی با کاهش اتلاف ها و بهبود کیفیت محصول و بهره وری تولید دارا خواهد بود. از نظر رویکرد مدیریت تولید سیستم تولیدی Just In Time به این معنی است که خرید مواد خام و سایر قطعات تولید فقط در زمان مصرف این مواد قطعات در فرآیند تولید از فروشندگان تحویل شوند. و از طرفی تولید زمانی انجام خواهد شد که سفارش از مشتری گرفته شود به همین خاطر این سیستم تولید را اصطلاحا «سیستم کشش تولید تقاضا» نیز نامیده اند،زیرا تا مشتری تقاضا نکند تولیدی انجام نمی شود لذا عکس سیستم تولیدی سنتی است که در آن مواد تا حد ممکن به فرآیند تولید تزریق می شود و فرآیند نیز تا حد ممکن تولید می کند.این رویکرد دارای اصول متعددی است.اگر شرکتی بخواهد این رویکرد را در فرآیند تولید خود به کار اندازد بایستی یکسری اصول را تا حد امکان عملی کند.