چكيده: مهندسي ارزش ابزار موثر تصميم سازي براي مديران ميباشد. مطالعات ارزش فرصتهاي مناسبي براي كاهش هزينه طول عمر، بهبود كيفيت، بهبود ساختپذيري، كاهش زمان ساخت، افزايش طول عمر و گاه تركيب موارد بالا در اختيار قرارميدهد. تحت فشار قرارگرفتن مديران در پذيرش و اعمال تغييرات پيشنهادي از يك سو و ...
دسته بندی: علوم انسانی » مدیریتتعداد مشاهده: 712 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.doc
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 22
حجم فایل:417 کیلوبایت
چكيده:
مهندسي ارزش ابزار موثر تصميم سازي براي مديران ميباشد. مطالعات ارزش فرصتهاي مناسبي براي كاهش هزينه طول عمر، بهبود كيفيت، بهبود ساختپذيري، كاهش زمان ساخت، افزايش طول عمر و گاه تركيب موارد بالا در اختيار قرارميدهد. تحت فشار قرارگرفتن مديران در پذيرش و اعمال تغييرات پيشنهادي از يك سو و مسووليت ايشان در قبال حوزه تحت اختيار به همراه ريسك و ابهام ذاتي گزينههاي پيشنهادي از سوي ديگر اغلب اين افراد را در وضعيت دشوار قرار مي دهد. از اينرو مديران زيادي بدليل ابهام در مورد مقدار ريسك گزينههاي ارائه شده در مطالعات ارزش از قبول انجام اين مطالعات سرباز زده يا در طول مطالعات مقاومت مينمايند. از اثرات اين تصورات ميتوان به انتخاب گزينههاي كمخطرتر و اغلب كم ارزشتر، رد گزينههاي خلاقانه، عدم تناسب ريسك در تصميمها و پروژهها و در نهايت تاخير در تصميمگيري اشاره كرد. در اين مقاله به اثر بكارگيري مديريت ريسك در مطالعات ارزش و شفافسازي ذهن مديران نسبت به اثرات طرح مبنا و گزينههاي پيشنهادي و اقدامات چهارگانه حذف، تسكين، انتقال و پذيرش ريسك يا تركيبي از اقدامات با اشاره به چند مطالعه موردي بررسي ميشود و در نهايت روش پيشنهادي تلفيقي و تحليل کيفي ريسک به کمک AHP را تلفيق مهندسي ارزش با مديريت ريسك بعنوان نتيجه اين نوشتار، ارائه ميگردد.
مهندسي ارزش ابزار موثر تصميم سازي براي مديران ميباشد. مطالعات ارزش فرصتهاي مناسبي براي كاهش هزينه طول عمر، بهبود كيفيت، بهبود ساختپذيري، كاهش زمان ساخت، افزايش طول عمر و گاه تركيب موارد بالا در اختيار قرارميدهد. تحت فشار قرارگرفتن مديران در پذيرش و اعمال تغييرات پيشنهادي از يك سو و مسووليت ايشان در قبال حوزه تحت اختيار به همراه ريسك و ابهام ذاتي گزينههاي پيشنهادي از سوي ديگر اغلب اين افراد را در وضعيت دشوار قرار مي دهد. از اينرو مديران زيادي بدليل ابهام در مورد مقدار ريسك گزينههاي ارائه شده در مطالعات ارزش از قبول انجام اين مطالعات سرباز زده يا در طول مطالعات مقاومت مينمايند. از اثرات اين تصورات ميتوان به انتخاب گزينههاي كمخطرتر و اغلب كم ارزشتر، رد گزينههاي خلاقانه، عدم تناسب ريسك در تصميمها و پروژهها و در نهايت تاخير در تصميمگيري اشاره كرد. در اين مقاله به اثر بكارگيري مديريت ريسك در مطالعات ارزش و شفافسازي ذهن مديران نسبت به اثرات طرح مبنا و گزينههاي پيشنهادي و اقدامات چهارگانه حذف، تسكين، انتقال و پذيرش ريسك يا تركيبي از اقدامات با اشاره به چند مطالعه موردي بررسي ميشود و در نهايت روش پيشنهادي تلفيقي و تحليل کيفي ريسک به کمک AHP را تلفيق مهندسي ارزش با مديريت ريسك بعنوان نتيجه اين نوشتار، ارائه ميگردد.