(پروپوزال روش تحقیق) با شروع زندگی مشترک و ایجاد رابطه زناشویی، رضایت زناشویی به متغیری مهم در رابطه با کیفیت زندگی بدل میشود. رضایت زناشویی یک متغیر نگرشی است و بنابراین یک خاصیت فردی زن و شوهر محسوب می شود. رضايت زناشويي فرآيندي است كه در طول زندگي زوجين به وجود ميآيد و لازمهی آن انطباق ...
دسته بندی: علوم انسانی » روانشناسی و علوم تربیتیتعداد مشاهده: 1573 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.docx
فرمت فایل اصلی: docx
تعداد صفحات: 17
حجم فایل:38 کیلوبایت
بیان مساله:
با شروع زندگی مشترک و ایجاد رابطه زناشویی، رضایت زناشویی به متغیری مهم در رابطه با کیفیت زندگی بدل میشود. رضایت زناشویی یک متغیر نگرشی است و بنابراین یک خاصیت فردی زن و شوهر محسوب می شود.
رضايت زناشويي فرآيندي است كه در طول زندگي زوجين به وجود ميآيد و لازمهی آن انطباق سليقهها، شناخت ويژگيهاي شخصيتي،ايجاد قواعد رفتاري و شكلگيري الگوهاي مراودهاي است.( خدابخش احمدي و همكاران،1384).
بدين ترتيب ميتوان گفت: زوجينِ داراي رضامندي، در حيطههاي گوناگون زندگي با همديگر توافق دارند.اين چنين زن و شوهرهايي از نوع و سطح روابط عاطفیشان راضي هستند،پايبنديهاي مذهبي مشتركي دارند، وقت و مسائل مالي خودشان را به خوبي برنامهريزي ومديريت ميكنند، در مسائلي كه اختلاف نظر دارند، مصلحت زندگي و خانواده را بر مصلحت خود ترجيح داده، از انعطافپذيري بالايي برخوردارند، از نوع و كيفيت گذران اوقات فراغت و رفتوآمد با اقوام و دوستان رضايت دارند و در نهايت، در تعداد و نوع تربيت فرزندان با هم اشتراك نظر دارند. اهميت كيفيت زندگيزناشويي يا همان رضامندي و نارضامندي زناشويي، در تأثير آن بر سلامت رواني و جسماني پديدار ميشود. مطالعات نشان داده است كه رضامندي و يا نارضامندي زناشويي، بر بسياري از ابعاد زندگي فردي و اجتماعي تأثير ميگذارد، براي مثال، نتايج مطالعات در محدوده تأثير جسماني نشان داد، افراد متأهل كه زندگيشان پايدار بوده و استحكام بيشتري داشته، عموماً عمر طولاني دارند، از نظر جسماني سالمترند، شاد هستند و بيشتر احتمال دارد كه از سرطان نجات يابند. ( خدابخش احمدي و همكاران،1384).افراد متأهل ي كه زندگيشان پايدار بوده و استحكام بيشتري داشته و از رضامندي زناشويي بالايي برخوردارند. بيشتر عاطفياند و در مقايسه با افراد ناسازگار، كمتر دچار مشكلات روانشناختي ميشوند.
با شروع زندگی مشترک و ایجاد رابطه زناشویی، رضایت زناشویی به متغیری مهم در رابطه با کیفیت زندگی بدل میشود. رضایت زناشویی یک متغیر نگرشی است و بنابراین یک خاصیت فردی زن و شوهر محسوب می شود.
رضايت زناشويي فرآيندي است كه در طول زندگي زوجين به وجود ميآيد و لازمهی آن انطباق سليقهها، شناخت ويژگيهاي شخصيتي،ايجاد قواعد رفتاري و شكلگيري الگوهاي مراودهاي است.( خدابخش احمدي و همكاران،1384).
بدين ترتيب ميتوان گفت: زوجينِ داراي رضامندي، در حيطههاي گوناگون زندگي با همديگر توافق دارند.اين چنين زن و شوهرهايي از نوع و سطح روابط عاطفیشان راضي هستند،پايبنديهاي مذهبي مشتركي دارند، وقت و مسائل مالي خودشان را به خوبي برنامهريزي ومديريت ميكنند، در مسائلي كه اختلاف نظر دارند، مصلحت زندگي و خانواده را بر مصلحت خود ترجيح داده، از انعطافپذيري بالايي برخوردارند، از نوع و كيفيت گذران اوقات فراغت و رفتوآمد با اقوام و دوستان رضايت دارند و در نهايت، در تعداد و نوع تربيت فرزندان با هم اشتراك نظر دارند. اهميت كيفيت زندگيزناشويي يا همان رضامندي و نارضامندي زناشويي، در تأثير آن بر سلامت رواني و جسماني پديدار ميشود. مطالعات نشان داده است كه رضامندي و يا نارضامندي زناشويي، بر بسياري از ابعاد زندگي فردي و اجتماعي تأثير ميگذارد، براي مثال، نتايج مطالعات در محدوده تأثير جسماني نشان داد، افراد متأهل كه زندگيشان پايدار بوده و استحكام بيشتري داشته، عموماً عمر طولاني دارند، از نظر جسماني سالمترند، شاد هستند و بيشتر احتمال دارد كه از سرطان نجات يابند. ( خدابخش احمدي و همكاران،1384).افراد متأهل ي كه زندگيشان پايدار بوده و استحكام بيشتري داشته و از رضامندي زناشويي بالايي برخوردارند. بيشتر عاطفياند و در مقايسه با افراد ناسازگار، كمتر دچار مشكلات روانشناختي ميشوند.