در ايران باستان آب پيامآور روشنايي و پاكي به شمار ميرفت و از
ارزش زيادي برخوردار بود. شايد به علت اينكه ايران كشوري كمآب بوده،
اين مايع حياتي بين ايشان قدر و منزلتي والا داشته است. آب در نزد
ايرانيان نه تنها براي رفع نيازها مورد استفاده قرار ميگرفته، بلكه
از لحاظ معنوي و روحي نيز تاثير بسياري داشته است. آب با قابليتهاي
مختلف خود مانند حيات، تازگي، درخشندگي، پاكيزگي، رونق و رواج
روشنايي، سكون و آرامش و تحرك، احساسهاي متفاوت در روح و روان انسان
گذارده است. به همين دليل همواره در مكانهايي كه ساخته دست بشر
هستند، به صورتهاي مختلف براي خود جا باز كرده است.
![](http://up.ba-everything.ir/view/1139824/download.png)
جهت دانلود اینجا کلیک کنید