مقاله در راستاي انتظار حضرت مهدي (عج) واپسين بخش معناي انتظار

          mrx 
            بازدید : 13
          سه شنبه 29 دی 1394
           نظرات (0)
        

۱۰) استناد جسته اند، كه ما راه را به انسان نشان داده ايم، مي خواهد بپذيرد يا نپذيرد. يعني اين مردم اند كه مي توانند به اختيار خود ولايت خود را بپذيرند و يا نپذيرند. پس ولايت خدا نيز وابسته به اراده مردم است، ولي بطلان اين استدلال روشن است. زيرا آيه شريفه در مقام نفي جبر است نه در مقام نفي تكليف و الزام. يعني انسان در عين حال كه مختار آفريده شده، ولي شرعاً ملزم است كه راه راست را اختيار كند و ولايت خدا را بر ولايت ديگران مقدم بدارد. اين آيه هيچ ربطي به تغيير تشريعي و مشروعيت ندارد، بلكه اشاره بر يك واقعيت عيني و خارجي است كه انسان تكويناً با اراده و اختيار آفريده شده است. لذا در آيه بعد مي فرمايد: «انا اعتدنا للكافرين سلاسل و...» يعني ما براي كافران غل ها و زنجيرها در دوزخ آماده كرديم. انسان بالطبع آزاد است، ولي شرعاً مكلف است. اصولاً تا انسان داراي اختيار نباشد تكليف معني ندارد. يعني چون قادر به انجام كارهاي خوب و بد است، خداوند او را مكلف به كارهاي نيك كرده و از كارهاي زشت بازداشته است، تا با اختيار به خوبي ها عمل و از بدي ها پرهيز كند.